Sevdiğiniz kişilerin ufak hatalar yapması, mükemmel olmaması hoşunuza gider ve bu doğallık sizin sevginizi artırır, işte buna “Pratfall Etkisi” denir. Bu psikolojik etki ülkemizde olmasa da dünyada siyasetçiler tarafından sıklıkla kullanılan bir yöntem.
Elliot Aronson tarafından 1966’da incelenen bu etki, hata yapan insanların kusursuz insanlara göre daha fazla sevildiğini söylüyor. Oskar ödül töreninde 2 farklı yerde düşen Jennifer Lawrence bunun en iyi örneğidir. Ödül törenine gelen kusursuz insanüstü görünmeye çalışan yıldızların ötesinde 2 defa yere kapaklanan Lawrence bu sakarlığı ile (bilerek de yapmış olabilir) insanların gönlünde bir kere daha taht kurdu. İnsanlar bu tür hatalar yapan insanları doğal ve samimi buluyorlar, yalan söyleme ihtimalini her zaman diğer kişilere göre daha düşük görüyorlar.
Bir topluluğun önünde hata yapmak veya geçmişteki bir hatanızı itiraf etmek sizi sevenlerin çok hoşuna gidiyor ve size olan güvenleri artıyor. Düştüğünde gülüp geçen insanları hiç düşmeyen insanlara göre daha çok seviyoruz.
Sevilen bir karakter kürsüye çıktı diyelim, heyecandan bir anda kilitlenebilir. Bunu gören kalabalık bir anda çok daha yüksek sesle alkışlayarak sahnedeki kişiye güç verir, sizi bilmem ama bununla çok karşılaştım. İnsanlar genelde mağdurun yanında olmak ister, konuşamayan karakterin heyecanına üzüntü ve sempati ile yaklaşırlar.
Hata yapın demiyorum ama hayatınızı da hata yapmamak üzerine kurmayın, hata yapma hakkınızı kimseye teslim etmeyin olur böyle şeyler…
Hatasız kul olmaz, hatamla sev beni diyorum.
(Bu yazıda 230 kelime var) #100Gün100Kelime’de 88. gün sona erdi.
